نوکرت - نیمایی

نوکرت کرده دعا بعد عزاداری هرشب 

اربعین پای پیاده یا برهنه هم ره خار مغیلان

در بیابان در دیار سرور کل یتیمان

 همچو جابر همچو بانوی اسیران

طی کند منزل به منزل از نجف تا کربلا را

نوکرت خسته از این هجران آخر سر امامان

آرزو دارد که باشد یاور فرزند سالار شهیدان

حیای تنهایی

شرمیست درنگاه تو و من خسته ام از آن 

بی شک تمام تو هم انتظار جانان است

 تنها شدی ولی بدان ای روی ماه من

این غم برای تو بِه از وصال جانان است

شعر امشب

شروع شعر شیبای شب من

شمایل دارد از شور درونم را

...

شعور شاعری روی لب من

شکوه عشقِ بر اقلیمم را